Μπάλμερ, Γιόχαν Γιάκομπ

(Jochann Jakob Balmer, Λάουζεν, Βασιλεία 1825 – 1898). Ελβετός φυσικός και μαθηματικός. Διετέλεσε από το 1859 μέχρι τον θάνατό του καθηγητής των Μαθηματικών στις μέσες σχολές της Βασιλείας και υφηγητής της Γεωμετρίας στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης από το 1865 έως το 1890. Το όνομά του συνδέεται κυρίως με την ανακάλυψη (1884) του τύπου που προσδιορίζει τα μήκη κύματος των τεσσάρων ραβδώσεων του ορατού φάσματος του υδρογόνου, ο οποίος μπορεί να επεκταθεί και στις άλλες ραβδώσεις του ίδιου στοιχείου. Οι ραβδώσεις, των οποίων το μήκος κύματος είναι δυνατόν να υπολογιστεί με τον τύπο του Μ., απαρτίζουν τη «σειρά του Μ.», την πρώτη από τις φασματικές σειρές που έχουν βρεθεί με πειραματικό τρόπο. Κατά τις επόμενες δεκαετίες η θεωρητική ερμηνεία του τύπου του Μ. από τον Μπορ άνοιξε τον δρόμο στις μεγάλες ανακαλύψεις της κβαντικής μηχανικής.